Deurlopende bewegende verhitting word algemeen gebruik vir induksieverhitting van as-smeewerk, terwyl hoëfrekwensie-blusverhitting gewoonlik die bevestiging van die induktor behels terwyl die smee beweeg. Mediumfrekwensie- en kragfrekwensieverhitting, wat dikwels deur sensors beweeg word, en die smee kan ook draai wanneer dit nodig is. Die sensor word op die bewegende tafel van die blusmasjien-gereedskap geplaas. Daar is twee metodes vir induksieverhitting van as-smeewerk: vaste en voortdurende beweging. Die vaste verwarmingsmetode word beperk deur die krag van die toerusting. Soms, om smee te verhit wat die kraglimiet oorskry en 'n sekere diepte van verhardingslaag benodig, word herhaaldelike verhitting of voorverhitting tot 600 ℃ gebruik.
Die deurlopende bewegingsmetode verwys na die proses van verhitting en beweging van die induktor of smee, gevolg deur afkoeling en blus tydens beweging. Die vaste tipe verwys na die verhitting en blusoppervlak van die smee in die induktor, waar daar geen relatiewe beweging tussen die induktor en die smee is nie. Na verhitting tot die temperatuur word die smee dadelik afgekoel deur vloeistof te spuit of die hele smee word in die verkoelingsmedium geplaas vir blus.
Die verhittingsmetode van skagsmee speel 'n deurslaggewende rol in industriële produksie. Benewens die aaneenlopende bewegende en vaste verhittingsmetodes wat vroeër genoem is, is daar ook ander metodes wat gebruik kan word vir verhitting van as-smee. Hieronder sal ons verskeie algemene verhittingsmetodes bekendstel.
Vlamverhitting: Vlamverhitting is 'n algemene en tradisionele verhittingsmetode. In hierdie metode word brandstof, soos aardgas of vloeibare petroleumgas, gebruik om 'n vlam deur 'n mondstuk op te wek en hitte na die oppervlak van die smee oor te dra. Vlamverhitting kan relatief hoë temperature en 'n groter verhittingsarea verskaf, geskik vir verskillende groottes skagsmee.
Weerstandverhitting: Weerstandverhitting gebruik die termiese effek van weerstand wat gegenereer word wanneer stroom deur die materiaal gaan om die smee te verhit. Gewoonlik dien die smee self as 'n weerstand, en stroom vloei deur die smee om hitte op te wek. Weerstandsverhitting het die voordele van vinnige, eenvormige en sterk beheerbaarheid, wat dit geskik maak vir klein en mediumgrootte as-smeewerk.
Induksieverhitting: Die induksieverhitting van assmee is vroeër genoem, wat sensors gebruik om afwisselende elektromagnetiese velde op die oppervlak van die smee op te wek en sodoende die smee te verhit. Induksieverhitting het die voordele van hoë doeltreffendheid, energiebesparing en vinnige verhittingspoed, en word wyd gebruik in die vervaardiging van groot skagsmee.
Laserverhitting: Laserverhitting is 'n hoë-presisie verhittingsmetode wat die oppervlak van smee direk met 'n gefokusde laserstraal vir verhitting bestraal. Laserverhitting het die kenmerke van vinnige verhittingspoed en hoë beheerbaarheid van die verhittingsarea, wat dit geskik maak vir komplekse gevormde skagsmeewerk en prosesse wat hoë verhittingsakkuraatheid vereis.
Elke verhittingsmetode het sy toepaslike omvang en kenmerke, en dit is baie belangrik om die toepaslike verhittingsmetode te kies volgens verskillende behoeftes en prosesvereistes. In praktiese toepassings word die mees geskikte verhittingsmetode gewoonlik gekies op grond van faktore soos die grootte, materiaal, verhittingstemperatuur, produksiedoeltreffendheid, ens. van die skagsmeewerk om te verseker dat die ideale hittebehandelingseffek tydens die verhittingsproses bereik word.
Postyd: 16 Oktober 2023
